Szymek boi się mieszkać w otoczonym murem getcie. I nie chce nosić gwiazdy Dawida na ręce. Tęskni za swoją kamienicą, za radiem z zielonym oczkiem, za tatą. Pewnego dnia do ich drzwi puka siostra Jolanta i namawia mamę, żeby oddała Szymka, że tam, za murem, będzie bezpieczny. Szymon Bauman dopiero po latach dowiaduje się, że siostra Jolanta tak naprawdę nazywa się Irena Sendler. I że - poza nim - uratowała od zagłady jeszcze dwa i pół tysiąca innych żydowskich dzieci. Czy można piękniej przeciwstawić się złu?
